(fragment)
Alleen in de projectiecabine raakte hij even uit zijn doen, bij het zien van de projectors liet hij zijn minachting varen. Ze stonden er zo triest bij, na hun korte wederopstanding weer teruggeduwd in beeldloos nietsdoen, dat ze zelfs hem verbazing afdwongen, hij betastte en beklopte ze, twee grote grijze dieren, waarvan hij de naam niet kende, maar toch had hij op de een of andere manier graag hun vertrouwen gewonnen, dat zag je, hij zou blij zijn geweest als ze plotseling een warme snuit hadden uitgestoken en in zijn zakken of zijn hand naar suiker hadden gezocht. Misschien had hij ze bij gebrek aan suikerklontjes een bleek blikken muntje aangeboden, van het soort dat
binnenkort uit de circulatie zou worden genomen, omdat je zelfs voor een handvol van die muntjes niets meer kon kopen, en had het hem veel voldoening gegeven als de projectors hem voor de muntjes hadden bedankt met een zacht, tevreden gebrom, dat hem misschien vaag zou hebben herinnerd aan het gesnuif in een paardenfilm die hij op tv had gezien. Hij zou zich geaccepteerd en goedgekeurd hebben gevoeld. Maar de projectors verroerden zich niet, ze gaven geen kik, en de gegadigde vroeg mij hoeveel ze misschien nog waard waren en waar hij moest zijn om er een koper voor te vinden.
[fragment uit Esther Kinsky: Verder Kijken (Weiter Sehen, 2023), vert. Josephine Rijnaarts. Uitgeverij Pluim, 2023]
Waardering
- Esther Kinsky (…) voelt zich onmiskenbaar aangetrokken door grensgebieden, door plekken waar mensen doorheen zijn getrokken, tijdelijk hebben gewoond, herinneringssporen hebben achtergelaten – het ‘nog-niet-ingelijfde’ heeft haar intense en liefdevolle aandacht. De Nederlandse lezer heeft zich daarvan kunnen overtuigen door vertalingen van haar belangrijkste prozaboeken (…): Kreupelhout, Langs de rivier en Rombo. Wie ze heeft gemist krijgt nu een nieuwe kans met het wondermooie Verder Kijken, opnieuw prachtig vertaald door Josephine Rijnaarts. Cyrille Offermans. De Groene Amsterdammer, 29 november 2023
- Verder Kijken is een prachtig boek voor een geconcentreerde lezer die meer op zoek is naar diepgang dan avontuur en scherpe observaties meer waardeert dan verrassende plotwendingen. Zo’n tweehonderd bladzijdes lang kun je genieten van een precieze, poëtische stijl die rijk is aan details. Jerker Spits. www.athenaeum.nl/recensies
- (…) in Verder kijken weet ze (…) prachtige beelden op te roepen, zoals wanneer de verteller de mozi voor het eerst binnengaat en de geur van de verweerde kozijnen beschrijft. (…) Verder kijken is een roman die je langzaam wilt lezen, om zo lang mogelijk van die
beschrijvingen te genieten. Eva Klute. NRC Handelsblad, 27 oktober 2023