Vaarwel, broer
De wereldverzamelaar
(fragment) Burton kon zijn ogen niet geloven. Voor hem stond een klein mannetje, wijdbeens, stralend gezicht, de baard lang en wit, de wenkbrauwen grijzig, het haar op het achterhoofd in een staart bijeengebonden – het was de rare snuiter die hen vlak voordat ze in Bombay aan land gingen bij de reling zo kordaat […]
Het leven nadien
Driedaagse reis
De spreker
Tristan da Cunha
(fragment) Op een met gras begroeide open plek onder boomvarens houden we middagpauze en eten brood. Ik deel het mijne; Maria eet altijd meer dan ik. Daarna leunt ze naar achteren tegen haar rugzak, sluit haar ogen en heft haar gezicht naar de zon, die bijna warm is. De ronde koppen van een geïsoleerde, […]
