(fragment) ‘Het is net als met die barkruk,’ antwoordde Otternschlag; hij leunde met zijn ellebogen op zijn knieën en zijn in de lucht hangende handen trilden lichtjes. ‘Welke barkruk?’ vroeg Kringelein. ‘Die barkruk waar u het over had. U zei daarstraks dat barkrukken helemaal niet zo hoog zijn. Die had u zich hoger voorgesteld, dat […]
Na de vlucht
(fragment) xiv. Elke vluchteling arriveert op zijn manier. Sommigen de ochtend na de vlucht, anderen op het moment dat ze hun inburgeringsdiploma krijgen. Sommigen telkens opnieuw, anderen nooit. Bij zijn moeder gebeurt het op de dag dat ze weer gastvrouw mag zijn. Op de avond dat ze voor het eerst in het nieuwe land iemand […]
Tijl
Toen verscheen Tijl voor het open raam van de kerktoren. Hij zwaaide, sprong op de vensterbank en stapte op het koord. Hij deed alsof het niets voorstelde. Hij deed alsof het een doodnormale stap was. Niemand van ons zei iets, niemand riep, niemand bewoog, we hielden onze adem in. Hij wankelde niet en hoefde niet […]
Wedervaring
(twee fragmenten) Het was 22 april, een woensdag, en ’s avonds nog zo warm dat ze buiten konden eten, hij en de vrouw die hij nauwelijks kende maar al niet meer kwijt wilde, een besef dat bijna op het ritme van zijn hartslag tot hem doordrong toen hij een sigaret opstak, de datum, de dag, […]
Hoe een manisch-depressieve tiener in de zomer van 1969 de Rote Armee Fraktion bedacht
(fragment) Er zou eens iets geschreven moeten worden over vlekkenverwijderaars in de tijd na de oorlog. Neem K2r, een naam die nog helemaal uit de spreektrant van de nazi’s stamt, niet alleen omdat er Ka-Zett, in Duitsland de gangbare afkorting voor concentratiekamp, in doorklinkt. Hij heeft ook iets van een bom, zoals het geheime wapen […]
De landweg
(fragment) De muis De dood stond klaar in de vorm van een val. Maar voordat zijn tijd was gekomen, moest de muis de muur van mijn slaapkamer nog doorknagen. Hij moest zich door een lange smalle gang en mijn slaap heen knagen. Af en toe sloeg ik met mijn vuist tegen mijn bed en schrok […]
Macht en verzet
(fragment) Als wij eens in de week, op woensdagochtend, bij elkaar komen, is het mijn taak de recente ontwikkelingen te analyseren. Niet iedereen weet de weg in het spiegelkabinet van de politiek. De anderen bakkeleien meestal uit onwetendheid en spreken me met onbezonnen argumenten tegen. Ze willen bewijzen dat ze zelf hersens hebben, maar gebruiken […]
Je had moeten gaan
(fragment) Zo-even was er een man in de kamer. Hij zag er niet gevaarlijk uit, eerder moe. Het was niet de man van de ingelijste foto, want hij had geen baard, maar ik geloof dat hij op de vrouw met de smalle ogen leek. Ik kon het niet goed zien, omdat hij niet op […]
Wanneer wordt het eindelijk weer zoals het nooit is geweest
(fragment) Mijn eerste dode was een bejaarde. Lang voordat er in mijn familie dierbare naasten wegvielen door een ongeluk, ziekte of ouderdom, lang voordat ik moest aanvaarden dat mijn eigen broer, mijn te jonge vader, mijn grootouders en zelfs de hond uit mijn kinderjaren niet onsterfelijk waren, en lang voordat ik in langdurige, dwangmatige – […]
Nachtbus naar Andalusië
(fragment) Er was een zwerm vogeltjes in mijn blikveld gekomen, vermoedelijk een soort meeuwen, ik had ze al eerder op mijn wandeling gezien en ze vanwege hun gedrag ‘hysterische tantes’ gedoopt, want ze hadden de wonderlijke gewoonte om telkens het strand op en af te rennen, elke keer weer vluchtend voor de aankomende golven. […]